ဝါဘီစာဘီ ဒဿနရဲ့ သမိုင်းကြောင်းနှင့် ဖြစ်စဉ်ဝါဘီစာဘီ ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ဂျပန်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ဒဿနဗေဒမှာ အဓိကကျတဲ့ အခန်းကဏ္ဍက ပါဝင်ပါတယ်။ ဒီဒဿနဟာ (၁၅) ရာစုဝန်းကျင် မုရိုမာချိ (𝙼𝚞𝚛𝚘𝚖𝚊𝚌𝚑𝚒) ခေတ်ကတည်းက စတင်ပေါ်ပေါက်လာခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဇင်ဗုဒ္ဓဘာသာ (𝚉𝚎𝚗 𝙱𝚞𝚍𝚍𝚑𝚒𝚜𝚖) ရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုနဲ့အတူ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပြီး၊ ထိုအချိန်က ချမ်းသာကြွယ်ဝသူများရဲ့ အလွန်အကျွံ ပြင်ဆင်ခြယ်သမှုတွေနဲ့ ပြီးပြည့်စုံမှုကို အလေးပေးတဲ့ အလှတရားကို တုံ့ပြန်တဲ့အနေနဲ့ ပေါ်ထွက်လာတာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဇင်ဗုဒ္ဓဘာသာမှ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အမှန်တရားသုံးပါးဖြစ်တဲ့ 
အနိစ္စ (𝚒𝚖𝚙𝚎𝚛𝚖𝚊𝚗𝚎𝚗𝚌𝚎)ဒုက္ခ (𝚜𝚞𝚏𝚏𝚎𝚛𝚒𝚗𝚐 𝚘𝚛 𝚍𝚒𝚜𝚜𝚊𝚝𝚒𝚜𝚏𝚊𝚌𝚝𝚒𝚘𝚗) နဲ့အနတ္တ (𝚗𝚘𝚗-𝚜𝚎𝚕𝚏)တို့ကို နက်နဲစွာ နားလည်သဘောပေါက်ခြင်းကနေ ဝါဘီစာဘီကို မွေးဖွားခဲ့တာပါ။ အရာအားလုံးဟာ ပြောင်းလဲနေတယ်၊ မတည်မြဲဘူး၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပါ မပြည့်စုံဘူးဆိုတဲ့ အချက်တွေကို လက်ခံခြင်းကနေ ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရရှိနိုင်တယ်လို့ ဇင်ဗုဒ္ဓဘာသာက ဆိုပါတယ်။ ဒီအတွေးအခေါ်တွေဟာ ဝါဘီစာဘီရဲ့ အခြေခံအုတ်မြစ်တွေပါပဲ။
"𝚆𝚊𝚋𝚒"ဆိုတဲ့ စကားလုံးက မူလက သဘာဝတရားထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း နေထိုင်ရတဲ့ ရိုးရှင်းမှုနဲ့ အထီးကျန်ဆန်မှုကို ရည်ညွှန်းပါတယ်။ ကျေးလက်ဆန်တဲ့ အလှတရား၊ ရသမျှနဲ့ ရောင့်ရဲတင်းတိမ်တဲ့ ဘဝပုံစံကို ဖော်ပြပါတယ်။ "𝚂𝚊𝚋𝚒" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကတော့ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဟောင်းနွမ်းမှု၊ ပျက်စီးယိုယွင်းမှုတွေကနေ ရရှိတဲ့ အလှတရားကို ဆိုလိုပါတယ်။ သစ်သားတွေမှာပေါ်လာတဲ့ အက်ကွဲကြောင်းတွေ၊ ကျောက်တုံးတွေပေါ်က ရေညှိတွေ၊ ကြွေပန်းကန်တွေရဲ့ အစွန်းပဲ့နေတာတွေ စတဲ့ အရာတွေဟာ အချိန်ရဲ့ဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းနဲ့ သူတို့ရဲ့သမိုင်းကြောင်းကို ဖော်ပြနေတဲ့ အလှတရားတွေပါပဲ။ နောက်ပိုင်းမှာ "𝚆𝚊𝚋𝚒" နဲ့ "𝚂𝚊𝚋𝚒" ဆိုတဲ့ အယူအဆနှစ်ခု ပေါင်းစပ်ပြီး ဝါဘီစာဘီဆိုတဲ့ ဒဿနဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ဂျပန် လက်ဖက်ရည်ပွဲ (𝚃𝚎𝚊 𝙲𝚎𝚛𝚎𝚖𝚘𝚗𝚢) ယဉ်ကျေးမှုဟာ ဝါဘီစာဘီ ဒဿနကို လက်တွေ့အကျဆုံး ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။ ဇင်ဆရာတော် 𝚂𝚎𝚗 𝚗𝚘 𝚁𝚒𝚔𝚢ū ဟာ အလှဆင်လွန်းတဲ့ လက်ဖက်ရည်ခွက်တွေအစား ရိုးရှင်းပြီး သဘာဝဆန်တဲ့၊ တစ်ခါတစ်ရံ မညီညာတဲ့ လက်ဖက်ရည်ခွက်တွေကို အသုံးပြုပြီး၊ ရိုးရှင်းတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာ လက်ဖက်ရည်သောက်သုံးခြင်းကို အားပေး၊ ထောက်ခံ၊ ကျင့်သုံး ခဲ့ပါတယ်။ ဒါဟာ ပြီးပြည့်စုံမှုနဲ့ ကြွယ်ဝချမ်းသာမှုကို လိုက်စားနေမယ့်အစား ရိုးရှင်းမှု၊ မညီညာမှုနဲ့ သဘာဝကျမှုကို တန်ဖိုးထားတဲ့ ဝါဘီစာဘီရဲ့ သဘောတရားကို ပိုမိုပေါ်လွင်စေခဲ့ပါတယ်။ ဝါဘီစာဘီကို အခြေခံပြီး ကျွန်တော်ရေးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗျာလေးတစ်ပုဒ်ကို ဖော်ပြချင်ပါတယ်။"မညီညာခြင်းအလှတရား"
တိမ်တွေက
အရောင်စုံသတဲ့...။
ပုံသဏ္ဌာန်
အကွဲကွဲ
အပြားပြား
ဒါကပဲ
သဘာဝရဲ့
အလှတရားပဲမဟုတ်လား...။
မတူညီခြင်းကပဲ
ပိုလှစေသတဲ့...။
ကျနော့
အိပ်မက်က
အဖြူအမည်းပါပဲလေ...။
အလှတရား
ဖွေရှာရင်း
မြောနေမိတာပေါ့
အရောင်တွေ
ကန်းနေတာကြောင့်လေ...။
ဒီကဗျာလေးဟာ ဝါဘီစာဘီရဲ့ အနှစ်သာရဖြစ်တဲ့
မညီညာခြင်းထဲက အလှ (𝚋𝚎𝚊𝚞𝚝𝚢 𝚒𝚗 𝚒𝚖𝚙𝚎𝚛𝚏𝚎𝚌𝚝𝚒𝚘𝚗)မတည်မြဲခြင်းကို လက်ခံခြင်း (𝚊𝚌𝚌𝚎𝚙𝚝𝚊𝚗𝚌𝚎 𝚘𝚏 𝚝𝚛𝚊𝚗𝚜𝚒𝚎𝚗𝚌𝚎) နဲ့ ရိုးရှင်းမှုကို တန်ဖိုးထားခြင်း (𝚊𝚙𝚙𝚛𝚎𝚌𝚒𝚊𝚝𝚒𝚘𝚗 𝚘𝚏 𝚜𝚒𝚖𝚙𝚕𝚒𝚌𝚒𝚝𝚢) တို့ကို ထင်ဟပ်ပြထားပါတယ်။ပြီးပြည့်စုံမှုနောက်ကို မလိုက်ဘဲ၊ လောကရဲ့ မတူညီမှုတွေ၊ ပြောင်းလဲမှုတွေ၊ အဖြူအမည်းဆန်တဲ့ ရိုးရှင်းမှုတွေထဲကနေ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ အလှတရားကို ရှာဖွေခံစားနိုင်ဖို့ ဝါဘီစာဘီဒဿနက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘဝနေနည်းကို လမ်းညွှန်ပြသပေးနေတယ်လို့ စိတ်တွင်းက မှတ်ယူနေမိပါတော့တယ်။
No comments:
Post a Comment